Τα τουρκικά drones… και η ελληνική απάντηση

Στα μέσα του προηγούμενο μήνα, η Τυνησία και η Τουρκία υπέγραψαν ένα συμβόλαιο ύψους 240 εκατομμυρίων δολαρίων. Το συμβόλαιο αυτό, προέβλεπε πως τα τουρκικά εργοστάσια, θα παρασκεύαζαν έξι πολεμικά drones τύπου Anka-S καθώς και τρείς επίγειους σταθμούς ελέγχου για την ενίσχυση της τυνησιακής αεροπορίας.

Τα πολεμικά drones Anka-S, είναι παρόμοια με τα αμερικανικά drones Reaper (θεριστής),  τα οποία αποτελούν την μεγαλύτερη παραλλαγή του εμβληματικού Predator (αρπακτικού). Με μήκος 8,5 μέτρα και κεφαλή 181 κιλών, το ελεγχόμενο από δορυφόρους Anka-S διαθέτει ένα ραντάρ συνθετικού ανοίγματος, ραδιοεντοπιστή συνθετικού διαφράγματος (SAR) και ένα ραντάρ κίνησης εδάφους-στόχου που του προσφέρει την ικανότητα του να εντοπίζει, να αναγνωρίζει και να χτυπάει στόχους με τεράστια ακρίβεια.

Επιπρόσθετα, το Anka-S, χρησιμοποιώντας προπέλες, μπορεί να πετάξει για πάνω από 24 ώρες χωρίς ανάγκη ανεφοδιασμού και να εκτοξεύει μικρούς και ακριβείς πυραύλους, συμπεριλαμβανομένου των πυρομαχικών της εταιρίας Roketsan και των πυραύλων Cirit.

Η παραγωγή των τουρκικών drones εκτιμάται ότι ξεκίνησαν το 2013, ενώ για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν το 2016 στην Συρία. Σήμερα υπολογίζεται πως ο τουρκικός στρατός έχει στην κατοχή του 130 πολεμικά drones διαφορετικού τύπου, συμπεριλαμβανομένων έξι διαφορετικών τύπων: τα Serçe-1 της εταιρείας Aselsan, τα Kargu της εταιρείας STM, τα Bayraktar Mini και Bayraktar TB2 της εταιρείας Baykar Makina, τα Anka-S της Turkish Aerospace Industries και τα Karayel SU της Vestel Defence.

Σύμφωνα με τον βρετανικό Guardian, μετά τις Η.Π.Α,  η Τουρκία έχει εξελιχθεί «στον δεύτερο μεγαλύτερο χρήστη οπλισμένων drones στον κόσμο» με επιχειρήσεις σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με τον Νταν Γκέτινγκερ, του Bard College, η Τουρκία φαίνεται να έχει κατασκευάσει ειδικές εγκαταστάσεις για drones σε τουλάχιστον επτά αεροδρόμια μετά το 2018 και να διατηρεί τουλάχιστον εννέα βάσεις για drones (drone bases) τόσο στα παράλια της Μικράς Ασίας όσο όμως και στα νοτιοανατολικά της χώρας, πράγμα σημαντικό εάν αναλογιστεί κανείς ότι τα Bayraktar TB2 και τα Anka-S έχουν εμβέλεια περίπου 160 χιλιομέτρων.

Τα τουρκικά drones στην μάχη της Αν. Μεσογείου

Τα drones έχουν αποδειχθεί ένα πολύτιμο όπλο στα χέρια του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που έχουν βοηθήσει ιδιαίτερα τον τουρκικό στρατό στη σύγκρουση του με τις δυνάμεις του καθεστώτος του Μπασάρ αλ- Άσαντ. Συγκεκριμένα, τα τουρκικά drones αποτελούν την αιχμή του δόρατος, στην καταστροφή των συστημάτων αεράμυνας της Δαμασκού αλλά και στις δολοφονίες στρατιωτών όπως συνέβη την 1η Μαρτίου στην επαρχία του Ιντλίμπ.

Τα τουρκικά drones έχουν αποδειχτεί ένα υπερόπλο για την Άγκυρα, καθώς το καθεστώς της Δαμασκού δεν έχει την τεχνολογία να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις αυτές. “Μόνο ένας προηγμένος τεχνολογικά στρατός με αναπτυγμένα ραντάρ και ισχυρή αεράμυνα μπορεί να αντιμετωπίσει τα τουρκικά drones”, υπογραμμίζει ο Samuel Bendett, ειδικός αναλυτής στη χρήση drones και ερευνητής στο κέντρο Αμερικανικής Ασφαλείας στην Ουάσινγκτον.

Η αξιοποίηση των drones όμως δεν εξαντλείται στον συριακό μέτωπο. Καθημερινά, Τουρκικά drones παραβιάζουν το ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο, πετώντας πάνω από ελληνικά νησιά ,συνοδεύουν τα τουρκικά πλοία Fatih, Yavuz, Barbaros και Oruc Reis στις παράνομες αποστολές τους στην Ανατολική Μεσόγειο, «παρενοχλούν» αεροσκάφη στην Κύπρο, ενώ την ίδια ώρα ενισχύουν τις επιχειρήσεις του Φαγιέζ αλ-Σαράζ.

H Αθήνα προ μεγάλων διλημμάτων…

Με τον κίνδυνο η Άγκυρα να αποκτήσει σχετικό πλεονέκτημα με την χρήση των drones στο Αιγαίο, η Αθήνα είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει σε μια μεγάλη αναβάθμιση της αεράμυνας της ώστε να εξισορροπήσει αυτή την ασυμμετρία ισχύος στο Αιγαίο. Στο συμπέρασμα αυτό συγκλίνει και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας το οποίο εμφανίζεται έτοιμο να προχωρήσει σε περαιτέρω ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων με σύγχρονα μη επανδρωμένα αεροσκάφη παρά την οικονομική κρίση του κορωνοϊού.