Γράφει ο Σπύρος Σουρμελίδης
Αυτή τη φορά η επιθετικότητα του Ερντογάν βρήκε για τα καλά απέναντι της τον Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος έτσι κι αλλιώς έχει βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τον τούρκο Πρόεδρο. Για τον γάλλο Πρόεδρο, υπάρχει ένας επιπλέον λόγος να σηκώσει το γάντι του τούρκου ομολόγου του. Ειναι η βία που ξέσπασε μέσα στην ίδια την Γαλλία απο φανατικούς μουσουλμάνους που δολοφονούν αθώους ανθρώπους με τρόπο δεικτικά βίαιο και βάρβαρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες δολοφονήθηκε ο καθηγητής Σαμιέλ Πατί επειδή έδειξε τα σκίτσα του Μωάμεθ στους μαθητές του, ενω στην Νίκαια σφαγιάστηκαν τρεις ανθρωποι απο εναν ακόμα φανατικό μουσουλμάνο. Επιθέσεις έγιναν και στην Αβινιόν αλλά και στο γαλλικό προξενείο στην Τζέντα τη Σαουδικής Αραβίας.
Το τελευταίο όμως πράγμα που θα επιδιώξει η Ευρώπη είναι ένας θρησκευτικός πόλεμος (ένας πόλεμος πολιτισμών) , κάτι που φαίνεται να επιδιώκει ο Ερντογάν. Ο οποίος στην αντιπαράθεση του (γεωπολιτική κατά βάση στην Συρία, την Λιβύη και την ανατολική Μεσόγειο) με τον Μακρόν, αποφάσισε να επιστρατεύσει και την θρησκεία. Εμφανιζόμενος ως ο υπερασπιστής του Προφήτη, και των μουσουλμάνων όλης της Γης. Μην ξεχνάμε άλλωστε την βαρβαρότητα στην Αγιά Σοφιά αλλά και στην Μονή της Χώρας.
Η απόφαση του Μακρόν να υιοθετήσει, χωρίς όρια, τα σκίτσα του Μωάμεθ, έριξαν νερό στην φάμπρικα του Ερντογάν, προκαλώντας σκληρή αντιπαράθεση μέσα στην ίδια την Γαλλία.
Η κοινή δήλωση των 27 ηγετών της ΕΕ, δείχνει πάντως οτι οι ευρωπαίοι δεν θα παίξουν το παιχνίδι του Ερντογάν. Αφού καταδικάζουν την δολοφονική βία και την συμπαράσταση τους στην δοκιμαζόμενη Γαλλία, καταλήγουν: “Καλούμε τους ηγέτες σε όλο τον κόσμο να εργαστούν για τον διάλογο και την κατανόηση μεταξύ κοινωνιών και θρησκειών και όχι διαχωρισμών”.
Ούτε όμως και τα μουσουλμανικά κράτη ακολουθούν τον Ερντογάν στα φτηνά και εφήμερα παιχνίδια του. Αλλωστε δεν τον αναγνωρίζουν ως εκπρόσωπο του μουσουλμανικού κόσμου, ειδικά δε τα περισσότερα αραβικά κράτη δεν διατηρούν σχέση μαζί του.
Μένει να δούμε και τις κινήσεις Μακρόν στην συνέχεια , αν δηλαδή η αντιπαράθεση θα συνεχιστεί και στο πεδίο της θρησκευτικής αντιπαράθεσης ή θα επιστρέψει στην πραγματική αντίθεση που είναι γεωπολιτική. Οι εκβιασμοί του Ερντογάν πάντως έχουν ένα όριο για τους ευρωπαίους και αυτό θα φανεί και το επόμενο διάστημα. Αν και ο τούρκος Πρόεδρος έχει αποδείξει ότι πολύ εύκολα και γρήγορα αλλάζει τακτική, συμμαχίες και ρητορική. Πάνω απ ολα η επιβίωση της εξουσίας του.
