Παρακολουθούμε εδώ και καιρό τη θέση των δημοσκοπήσεων στο δημόσιο διάλογο. Θα
μπορούσε να πει κανείς ότι μιλάμε για «δημοσκοπολαγνεία» ή ακόμα και για
«δημοσκοποπληξία» καθώς ακόμα και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του τις υιοθετεί,
προκειμένου να αποδείξει την «αλήθεια» των λεγομένων του. Δεν περνάει εβδομάδα χωρίς
διεξαγωγή – παρουσίαση δημοσκόπησης. Κάποια ερωτήματα παραμένουν σταθερά, ενώ
παράλληλα προστίθενται και νέα, ανάλογα με την πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα.
Τους τελευταίους μήνες οι δημοσκοπήσεις ασχολούνται και μετρούν ποια θα ήταν η
υποδοχή ενός κόμματος με αρχηγό τον κ. Τσίπρα, τον κ. Σαμαρά ή την κ. Καρυστιανού.
Προσθέτουν, αφαιρούν, πολλαπλασιάζουν και διαιρούν για να καταλήξουν σε διψήφια, και
συχνά υψηλά, ποσοστά. Πώς είναι δυνατόν, όμως, ένα πολιτικό κόμμα που δεν υφίσταται
να παίρνει τέτοια νούμερα; Χωρίς πολιτικό υποκείμενο, πρόγραμμα, οργάνωση και
στελέχωση, όλα άκρως αναγκαία για τη διαμόρφωση γνώμης και τη λήψη απόφασης
στήριξης ή μη, πώς καταγράφονται τέτοιοι ποσοστά;
Θα περίμενε κανείς ότι στην περίπτωση των κ. κ. Τσίπρα και Σαμαρά, το πολιτικό τους
παρελθόν θα λειτουργούσε σα βαρίδι και θα κινούνταν σε μονοψήφια νούμερα. Και οι δύο
έχουν ψηφίσει μνημόνια. Ο κ. Σαμαράς ήταν αυτός που νομοθέτησε τον ΕΜΦΙΑ
«προσωρινά», που χρησιμοποίησε τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων κι έφερε το
PSI, χωρίς να ξεχνάμε τα πεπραγμένα του ως Υπουργός Εξωτερικών. Και ήταν ο μόνος που
έβλεπε την ανάπτυξη να έρχεται! Την ίδια ανάπτυξη την «είδαν» και άλλοι μετά από αυτόν,
άσχετα αν δεν έφτασε ποτέ, όπως προκύπτει από τους οικονομικούς δείκτες σε απόλυτους
αριθμούς.
Από την άλλη ο κ. Τσίπρας αγνόησε επιδεικτικά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος,
έκλεισε τις τράπεζες και επέβαλε capital controls, υπέγραψε την παραχώρηση εθνικού
πλούτου για 99 χρόνια καθώς και τη συμφωνία των Πρεσπών. Μία συμφωνία που
αναγνώρισε στους γείτονες γλώσσα, ιστορία και έθνος!
Η κ. Καρυστιανού κρίνεται για το «καθαρό» της πρόσωπο και τον αγώνα που δίνει εναντίον
της διαφθοράς. Ωστόσο, δεν έχει διατυπώσει προτάσεις για τα θέματα που ταλανίζουν την
καθημερινότητα του πολίτη: ακρίβεια, φτώχεια, ανεργία, εγκληματικότητα, παιδεία,
μεταναστευτικό είναι εκτός της ρητορικής της. Παρόλα αυτά, εμφανίζεται υψηλά στις
προτιμήσεις των ερωτηθέντων.
Απορίας άξιο είναι ότι, στα ποσοστά που συγκεντρώνουν οι δύο πρώην πρωθυπουργοί,
υπερτονίζεται η αποδοχή που έχουν, ενώ η υπερδιπλάσια απόρριψή τους, απλώς
αναφέρεται. Προσπαθεί άραγε κάποιος να περάσει στο υποσυνείδητό μας αυτό που
εξυπηρετεί το πολιτικό σκηνικό στην παρούσα φάση; Αναρωτιόμαστε.
Η όλη αυτή συζήτηση, που όπως φαίνεται θα κρατήσει πολύ καιρό, αποκαλύπτει την ένδεια
αλλά και τη συνεργασία του κομματικού συστήματος, το οποίο επιχειρεί να στρέψει και να
διατηρήσει την προσοχή μας αλλού. Να χωριστούμε εκ νέου, διαλέγοντας στρατόπεδα. Και
να μην βλέπουμε καμία ουσιαστική αλλαγή ή ανανέωση, παρά μόνο μία ανακύκλωση
φθαρμένων πολιτικών που, μέσα από rebranding και χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, ζητούν την
εμπιστοσύνη μας! Για να ρίξουν τη χώρα πάλι στα βράχια;
Μία ακόμα πτυχή αυτής της ένδειας και της συμπόρευσης είναι η ανοχή της αντιπολίτευσης
στην παραδοχή του Υπουργού Εξωτερικών κ. Γεραπερίτη ότι η κυριαρχία της χώρας μας
εξαντλείται στα 6 ναυτικά μίλια! Παραδοχή που δε διαψεύστηκε ούτε από τον
πρωθυπουργό! Αυτό από μόνο του συνεπάγεται εθνική υποχώρηση από την πάγια θέση
της Ελλάδας και επιβεβαιώνει όσα συζητούνται πίσω από τις κλειστές πόρτες των
διαπραγματεύσεων που διεξάγονται, όχι πάντα εντός θεσμικού πλαισίου.
Με εξαίρεση τις αντιδράσεις των κ. κ. Βελόπουλου και Νατσιού, κανένας άλλος αρχηγός ή
βουλευτής δεν ζήτησε εξηγήσεις ή την ανάκληση των όσων ειπώθηκαν εντός του ελληνικού
κοινοβουλίου! Λόγια τα οποία ξεχάστηκαν από όλους και το θέμα θάφτηκε, όπως γίνεται
με κάθε σοβαρό ζήτημα που δε θέλει η κυβέρνηση να απασχολήσει την επικαιρότητα ώστε
να συνεχίζει ανενόχλητη το καταστροφικό της έργο. Ένα έργο που δεν υπηρετεί σε τίποτα
το εθνικό συμφέρον!
Προφανώς η υποχώρηση αυτή, διατυπωμένη από τα πλέον επίσημα χείλη, αυτά του ΥΠΕΞ,
δεν ανησυχεί τα υπόλοιπα κόμματα. Η μηδενική τους αντίδραση επιβεβαιώνει με τον
καλύτερο τρόπο τα λόγια του πρωθυπουργού: «Θα ήθελα να θυμίσω απλά στο Σώμα ότι ο
Υπουργός Εξωτερικών αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και ενημερώνει τα κόμματα, σε τακτά
χρονικά διαστήματα, για όλα τα ζητήματα τα οποία αφορούν την εξωτερική πολιτική. Και
όταν ζητώ από τον ίδιο ενημέρωση για το τι γίνεται σε αυτές τις συναντήσεις, μου
περιγράφει μια πολύ ενδιαφέρουσα εικόνα: ότι πίσω από τις κλειστές πόρτες, όταν δεν
υπάρχουν κάμερες και μικρόφωνα, η συμφωνία και η δυνατότητα συγκλίσεων
επιτυγχάνεται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Και με το που βγαίνετε από τις ενημερώσεις,
λέτε συχνά τα ακριβώς ανάποδα».
Άρα ακόμα και οι σφοδροί (με θεατρικούς όρους) επικριτές των κυβερνητικών χειρισμών
που είναι ο κ. Βελόπουλος και η κ. Κωνσταντοπούλου συγκλίνουν με την ακολουθούμενη
γραμμή στην εξωτερική πολιτική. Τα όσα διαδραματίζονται μπροστά από τις κάμερες
γίνονται μόνο για το φιλοθεάμον κοινό τους. Στην ουσία δεν υπάρχει καμία διαφορά!
Απουσιάζει από την αντιπολίτευση το πολιτικό ανάστημα και η βούληση να φέρει την
κυβέρνηση προ των ευθυνών της. Μοιάζει σα να έχουν επιβιβαστεί όλοι μαζί σε ένα καράβι
δείχνοντας πλήρη εμπιστοσύνη στους χειρισμούς του καπετάνιου (στην προκειμένη
περίπτωση του πρωθυπουργού), αδιαφορώντας για τον προορισμό. Μοναδική τους έγνοια
είναι η εξασφάλιση εισιτηρίου για το ταξίδι. Τα υπόλοιπα είναι «λεπτομέρειες» που σε
καμία των περιπτώσεων δε θα αποτελέσουν αιτία να αποβιβαστούν μεσοπέλαγα.
Και όλα αυτά διαδραματίζονται σε μία Βουλή που, βάσει του Συντάγματος, θα έπρεπε να
αποτελείται από 300 βουλευτές και όχι από 297 όπως συμβαίνει από τον Ιούνιο του 2025!
Και κανένας δε μιλά για αυτή τη συνταγματική παραβίαση! Γιατί τα αντιπολιτευτικά
κόμματα βάζουν πλάτη στην κυβέρνηση; Γιατί δεν ασκούν την πίεση και τον έλεγχο που
οφείλουν στην πλειοψηφική παράταξη; Δυστυχώς, η ένδεια έχει φτάσει σε σημείο να
προστατεύει τη διαφθορά, αδιαφορώντας για την πιστή εφαρμογή του συντάγματος. Οι
εκπτώσεις που παρατηρούνται καταδεικνύουν, με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο, την
πλήρη σύμπλευση όλων των κομμάτων με απώτερο σκοπό την πολιτική τους επιβίωση.
Η γύμνια του πολιτικού μας συστήματος είναι υπαρκτή! Κανένα επικοινωνιακό τέχνασμα
δεν αρκεί για να τη ντύσει. Το διακύβευμα είναι κατά πόσο εμείς θα συνεχίσουμε να
ανεχόμαστε αυτήν την κατάσταση που υποβαθμίζει τη δημοκρατία στη χώρα όπου
γεννήθηκε! Γιατί η μη τήρηση του συντάγματος ή η ερμηνεία του κατά το δοκούν, ακόμα
και σε «απλά» θέματα, μπορεί να ανοίξει τον δρόμο σε περίεργες ατραπούς, χωρίς ορατή
έξοδο κινδύνου.
Η ανάγκη εξάλειψης της ένδειας των πολιτικών και της πολιτικής καθίσταται πλέον
μονόδρομος! Αναζητούνται τολμηροί πολίτες με όραμα! Η κοινωνία είναι γεμάτη!!! Μένει
μόνο να ανακαλυφθούν!!!
Μαρίνα Μικελάτου
Ειδική Γραμματέας Α’ Οργανωτικών και Εσωτερικών Θεμάτων
Νέου Εθνικά Ενιαίου Πολιτικού Σχηματισμού ΠΡΩΤΑ Η ΕΛΛΑΔΑ
