Το σίγουρο είναι πως η εκλογή Τραµπ δεν αρέσει καθόλου στους επιτελικούς του κ. Μητσοτάκη, αλλά ούτε και στην εξωτερική πολιτική που ακολουθεί ο κ. Γεραπετρίτης και σε όλους αυτούς που έχουν προσδεθεί στο άρµα των Δηµοκρατικών και ακολουθούν κατά γράµµα τις πολιτικές και ακτιβιστικές τους θέσεις, όπως αυτές διατυπώνονται και νοµοθετούνται από κυβέρνηση και από κόµµατα της αντιπολίτευσης που είναι γνώστες της wοke agenda.
Του Ανδρέα Βορύλλα*
Η ανάδειξη του νέου Προέδρου των ΗΠΑ θα παίξει καθοριστικό ρόλο στα πολιτικά δρώµενα της χώρας µας, δροµολογώντας εξελίξεις σε πολλά επίπεδα.
Το σίγουρο είναι πως η εκλογή Τραµπ δεν αρέσει καθόλου στους επιτελικούς του κ. Μητσοτάκη, αλλά ούτε και στην εξωτερική πολιτική που ακολουθεί ο κ. Γεραπετρίτης και σε όλους αυτούς που έχουν προσδεθεί στο άρµα των Δηµοκρατικών και ακολουθούν κατά γράµµα τις πολιτικές και ακτιβιστικές τους θέσεις, όπως αυτές διατυπώνονται και νοµοθετούνται από κυβέρνηση και από κόµµατα της αντιπολίτευσης που είναι γνώστες της wοke agenda.
Όλοι αυτοί δεν είναι µόνο ένα κίνηµα µιας µικρής µειοψηφίας «δικαιωµατιστών» όπως αρέσκονται να λέγονται, που δήθεν κόπτονται για τα δικαιώµατα των ΛΟΑΤΚΙ, την τεκνοθεσία από οµόφυλα ζευγάρια και τα λοιπά. Αλλά µέσα στην υποκουλτούρα που φέρνει µαζί της αυτή η ατζέντα, θέτει θέµατα όπως µια παγκοσµιοποιηµένης και πολυπολιτισµικής κοινωνίας που καταργεί πατρίδες, έθνη, θρησκείες, αρχές και αξιακούς κώδικες, όπως η πυρηνική οικογένεια, η φιλοσοφία, η ιστορία, η παράδοση και ο πολιτισµός, όπως αυτά εκφράζονται εκατοντάδες χρόνια σε Δύση και Ανατολή.
Πολύ περισσότερο σε χώρες όπως η Ελλάδα που η πλατωνική και η αριστοτελική φιλοσοφία αποτέλεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο για τον σύγχρονο Δυτικό Πολιτισµό, αλλά και η Ορθοδοξία, που είναι τρόπος ζωής, και ύπαρξης του ανθρώπου και επέτρεψε στους πολίτες ολόκληρου του Δυτικού κόσµου 2.000 χρόνια να µένουν στο φως.
«Εξορξιστης»
Σύµφωνα λοιπόν µε τα όσα υποστηρίζει ο Ντόναλτ Τραµπ µε την επανεκλογή του, έρχεται ως «εξορκιστής» αυτών των νεοµοντερνισµών αποκαθιστώντας αξίες, σύµφωνες µε αυτό που η πλειοψηφία των πολιτών υπερασπίζεται και αµύνεται χρόνια τώρα στους εντεταλµένους εισβολείς που παράγονται στα σκοτεινά κέντρα πέριξ των υποστηρικτών της Καµάλα Χαρις.
Όµως η εκλογή Τραµπ φέρνει γεωπολιτικές και γεωοικονοµικές ανακατατάξεις, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία. Ο ίδιος έχει δηλώσει πως µπορεί να τερµατίσει τον Ρωσοουκρανικό Πόλεµο µέσα σε 24 ώρες. Φυσικά µένει να το αποδείξει στην πράξη πως και µε ποιο τρόπο θα το πετύχει.
Στη περίπτωση όµως που ο Πούτιν δεν δεχθεί την συµφωνία που ετοιµάζει ο Τραµπ, το σίγουρο είναι πως η Αµερική θα σταµατήσει να χρηµατοδοτεί τον Ζελένσκι, και όλο το βάρος θα πέσει στην Γερµανία και στις χώρες δορυφόρους της όπως η Ελλάδα.
Σε αυτή την περίπτωση ο κ. Μη-τσοτάκης πρέπει να πάρει απόφαση από ποια πλευρά της ιστορίας θα σταθεί. Θα του συνιστούσαµε πως η σωστή πλευρά είναι αυτή που θα ξαναφέρει κοντά µας τους οµοορθόδοξους Ρώσους τόσο στην οικονοµία, µέσω τουρισµού ενέργειας και εξαγωγών, που αυτό θα σηµάνει µείωση των τιµών στην ενέργεια και κατ’ επέκταση µείωση του κόστους παραγωγής των προϊόντων.
Φυσικά δεν λέµε να προσδεθούµε στην Ρωσία που έχει σηµαντικές οικονοµικές σχέσεις µε την Τουρκία, ούτε περιµένουµε η Ρωσία να σπάσει τους ισχυρούς δεσµούς που έχει δηµιουργήσει µε την Τουρκία για χάρη της Ελλάδας, δεν έχουµε τέτοιες αυταπάτες. Η «σωστή πλευρά» που αναφέρουµε παραπάνω, ερµηνεύεται ως µια ποιο ουδέτερη απέναντι στάση στην σύγκρουση Ρωσίας – Ουκρανίας, δεν χρειάζεται η χώρα µας να παίζει τον ρόλο του «χρήσιµου ηλίθιου» πρωτοστατώντας κατά της Ρωσίας.
Ελληνοτουρκικά
Όµως τι θα πράξει ο Τραµπ στα ελληνοτουρκικά; Γνωρίζουµε όλοι πως την τετραετία 2016-2020 που ήταν και πάλι πρόεδρος, είχε κρατήσει υποδειγµατικές ισορροπίες µεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σε µια εποχή µάλιστα που η χώρα µας προσπαθούσε να βγει από την χρεοκοπία.
Επίσης να θυµηθούµε πως είχε µπλοκάρει την Τουρκία από την αγορά και το πρόγραµµα συµπαραγωγής των F35 αλλά και να µη ξεχνάµε πως οι αµυντικές συµφωνίες για την αναβάθµιση των F16 αλλά και τις πολιτικοστρατηγικες βάσεις στην Ελλάδα, είχαν υπογραφή Τραµπ. Με την ανακοίνωση του Ρούµπιο στο Υπουργείο Εξωτερικών και τις γνωστές θέσεις του Γερουσιαστή για τον Ερντογάν που τον ταύτισε µε τον Μαδούρο, όπως και αυτές για του για το κουρδικό ζήτηµα, δίνει πλέον πλεονέκτηµα στην Ελλάδα µε µια εξωστρεφή στρατηγική εξωτερική πολιτική να λάβει η χώρα µας τη θέση που τις αναλογεί στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και η ίδια να αποτελέσει τον καθοριστικό παράγοντα σε γεωστρατηγικές και γεωπολιτικές ανακατατάξεις που θα συµβούν στο άµεσο µέλλον.
Τώρα στα θέµατα της ελληνικοαµερικανικής επιχειρηµατικότητας, και οι επενδύσεις που έχουν γίνει ή θα γίνουν στη χώρα µας, όχι µόνο δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο µε Τραµπ, αλλά θα υπάρξει περαιτέρω ανάπτυξη αφού οι ισχυροί φίλοι του Προέδρου τυγχάνει να είναι οµογενείς αλλά και επιχειρηµατίες, που έχουν εντάξει την Ελλάδα στα επενδυτικά τους σχέδια.
Βεβαίως ο Ντόναλτ Τραµπ είναι ένας αντισυµβατικός και απρόβλεπτος ηγέτης, οπότε η εξωτερική µας πολιτική θα πρέπει να αναθεωρήσει πάγιες τακτικές της και να επανασχεδιαστεί σε αρκετά σηµεία της.
Θα πρέπει να αναδείξουµε την στρατηγική θέση µας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή.
Ως πρόεδρος που προέρχεται από τον επιχειρηµατικό κόσµο και αρέσκεται σε εµπορικές συµφωνίες, θα πρέπει να δείξουµε πως είµαστε έτοιµοι για µεγάλες επιχειρηµατικές συµφωνίες µε αµερικανικές εταιρίες, όπως για την εκµετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου νοτίως της Κρήτης και γενικότερα στην ΑΟΖ µας.
Είναι ευκαιρία να προχωρήσουµε µε ταχύς ρυθµούς στην ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ και Ελλάδας – Αιγύπτου, ενεργειακά έργα που σίγουρα θα στηρίξει ο Τραµπ και το Ισραηλινό Λόµπι που βρίσκεται σε αντιπαλότητα µε την Τουρκία του Ερντογάν.
Ελπίζουµε η κυβέρνηση να εκµεταλλευτεί τις ευκαιρίες που θα παρουσιαστούν, µε γνώµονα τα συµφέροντα της χώρας µας.
* Βουλευτής Β2 Δυτικού Τοµέα Αθηνών, της ΝΙΚΗΣ.
